Geschiedenis Aikido
De oorsprong van aikido is ontstaan in Japan .
Morihei Ueshiba is de grondlegger, O Sensei genoemd, wat Japans is voor Grote Leraar ( 1883-1969).
Morihei Ueshiba is geboren in Tanabe in de prefectuur Wakayama. Als kind was hij vrij breekbaar en vaak ziek, maar groeide uit tot een robuuste sterke kerel en dit dankzij zijn vader die hem verplichte om aan sport te doen oa. zwemmen, Sumo worstelen…
Hij leerde ook in zijn jeugd Daito-ryu aiki- jujutsi, kenjujutsi en speertechnieken waarin hij op termijn heel bedreven in werd.
Morihei hield ook zeer van lezen . Hij hield er niet van om verplicht in een klas te zitten, met gevolg dat hij maar 1 jaar naar een publieke school ging.
Na dat jaar genoot hij van privé les waar hij dan ook afstudeerde. Later ging hij werken in een plaatselijk belastingskantoor, wat hem niet echt beviel. Op 18 jarige leeftijd verliet hij Tanabe om zijn eigen toekomst te bepalen.
Morihei Ueshiba ging strijden tijdens de Chinese -Russische oorlog deze gaf hem ook de ervaring en inzicht in het verder ontwikkelen van zijn krijgskunst.
Later kwam hij in aanraking met het spirituele; Omoto Kyu sekte en ging zich meer en meer verdiepen in deze Shinto religie. Zijn inspiratie bron was zijn leraar Onisaburo Deguchi. Met Onisaburo reisde hij de volgende derien jaar door China Mantsjoerije en Korea, tot zijn terugkeer naar Japan in 1924.
Door zijn sterke religieuze praktijk heeft O-sensei aan aikido een spirituele dimensie meegegeven.
Voor O-sensei was Aikido de weg van de Harmonie met KI.
In juni 1927 wordt Ueshiba Kisshomaru in de prefectuur Kyoto. Hij is het vierde kind van Morihei Ueshiba en zijn echtgenote Hatsu, hun derde zoon. Op dat moment woont de familie Ueshiba in de stad Ayabe nabij Kyoto, waarbinnen Morihei belangrijke functies bekleedt. Hij geeft er les in Daiti Ryu aiki-jujutsi in zijn eigen school.
In 1927 verhuist de familie Ueshiba naar een huurhuis te Tokio waarvan het middenstuk ook dienst doet ’s ochtends als trainingsruimte.
In april 1931 vond de bouw plaats van de Kobukan, dojo met 80 tatami’s , dit is het begin van een intensieve budo trainingen. Het gebouw doet dienst als woonhuis en dojo van de familie Ueshiba.
In 1936 begint Kisshomaru in deze dojo officieel met het beoefenen van Aikido.
Hij heeft tijdens zijn jeugd kendo gestudeerd , evenals Kashima Shinto Ryu Kenjutsu, en zijn vermogen om het zwaard te hanteren zet zijn vader ertoe aan hem als Uke -tachi te gebruiken tijdens de frequente demonstraties die hij geeft voor de militaire en politieke elite van het land.
Kisshomaru wordt als volgende toekomstige leider aangeduid van de aikidowereld. Terwijl hij studeerd aan de Waseda universiteit , neemt hij ook de administratieve zaken van de dojo op zich.
Morihei Ueshiba verhuist na de bouw van de Kobukai naar Iwama- dojo in de prefectuur Ibaraki en laat Kisshomaru achter in het hoofdkwartier in Tokio. Deze laatste wordt in 1942 Dojo-cho de tweede in hiërarchische volgorde .
Tijdens de tweede wereldoorlog blijft de Kobudan open, maar weet maar weinig beoefenaars te bekoren, het zijn dertig vluchtelingenfamilies die er verblijven en die tijdens de bombardementen hun huis zijn kwijtgeraakt. De laatste vluchtelingen zullen de dojo pas verlaten in 1955.
In 1948 wordt Aikido door de Japanse overheid permanent erkend als de Zaidan Hojin Aikikai (aikikai Foundation) .
Vanaf dan blijft Kisshomaru full-time in Tokio en geeft er 3 lessen in Aikido . De morgen les van 6u30 en de laatste om 18u30. Ondertussen werkt hij als klerk voor de Osaka Shoji vereniging om zijn gezin te onderhouden. Kisshomaru keert regelmatig terug bij zijn vader in Iwama om verslag uit te brengen van zijn vorderingen. Gedurende de naoorlogse periode beginnen de meesters hun leertijd onderleiding van Ueshiba Kisshomaru . Tada hiroshi in 1950 , Seigo Yamaguchi in 1951 , Tamura Nobuyoshi in 1953, Yamada Yoshimitsu sensei en Sugano sensei 1957.
In 1968 op 2 januari wordt de houten dojo vervangen door het nieuwe betonnen gebouw Hombu Dojo. Het gebouw heeft 2 verdiepen en een totale oppervlakte van meer dan 200 oefenmatten.
Het gebouw doet nog steeds dienst als het wereldcentrum van Aikido.
Op 26 april 1969 sterft Morihei Ueshiba en wordt opgevolgd door Kisshomaru als de tweede Doshu van aikido.
In 1975 wordt de Internationale Federatie van Aikido opgericht en Kisshomaru wordt de eerste levenslange president van deze organisatie. Daartegen bereikt men het aantal beoefenaars wereldwijd aan het miljoen.
gedurende zijn leven ontvangt Ueshiba Kisshomaru vele onderscheidingen in Japan en in het buitenland, waaronder de ZUI Hosho- medaille van de Japanse regering, die personen onderscheidt die een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan het algemeen belang en het onderwijs.
In 1998 wordt hij opgenomen in het ziekenhuis en sterft op 4 januari 1999 op 77 jarige leeftijd. Hij laat een bevolking achter van 1,2 miljoen beoefenaars.
Zijn zoon Moriteru Ueshiba is de derde en huidige Doshu van Aikikai Hombu Dojo. Hij is de kleinzoon van Morihei Ueshiba.
